یـ ـا مـ ـهـ ـد ی

ای خدا

ای خالق من

هر روز

    هر روز 

         هر روز

در هر لحظه ای از زندگی خود مشغول مشغولیاتی ام که خود برای خود ساخته ام. بی آنکه تو از آن ها راضی باشی.

بی آن که تو از "من" راضی باشی  هر روز روح خود را آغشته به گناه کردم. حتی طلب بخشش هم نکردم و تو....

یا ساتر کل معیوب

چه زیبا و دلسوزانه جواب این گناه های مکرر را می دهی...

شرمنده ام خدا شرمنده ام...

آنقدر طلب بخشش کرده ام که از طلب دوباره ی آن شرمسارم

تکرار   تکرار    تکرار

یا ملجأ کل مطرود    حتی خود از خود خسته ام   

به توپناه آورده ام  به تو که دست مهربانی‌ت همیشه و در همه حال به روی این گناهکار فراموشکار باز است؛ نه با اختیار(و نه بالاجبار) کسی برایم باقی نمانده بود...   باقی نگذاشتی؛ ممنونم.

باقی نگذاشتی تا دوباره طمرد نکنم...  .

خدایا خواهشی دارم

در حدی نیستم که از تو چیزی بخواهم    علی (علیه السلام) را واسطه قرار می دهم.  تو را به سالهایی که صبر کرد... به داغی که از نبود فاطمه اش متحمل شد...  قسَمت می دهم  تا مرا ببخشی  اما نه  این کافی نیست. کمکم کن. کمکم کن تا این بار دل عزیز فاطمه را با کرده ی خویش خون نکنم....

التماس دعا

یا علی